Іншыя паўнатэкставыя базы даных краязнаўчага зместу >>> Людзі навукі нашага краю
Якуб Шынкевіч
Якуб Шынкевіч нарадзіўся 16 красавіка 1884 года ў мястэчку Ляхавічы ў татарскай сям’і. У 1906 скончыў сярэднюю школу ў Менску, затым вучыўся ў Пецярбургу. У 1925 стаў доктарам філязофіі, працаваў у берлінскім універсітэце.
28 кастрычніка 1925 выбраны муфтэям польскіх мусульманаў. Сядзіба Шынкевіча знаходзілася ў Вільні. У 1926 і 1932 гадах двойчы ўдзельнічаў у Мусульманскім Кангрэсе ў Эгіпце і Ерусаліме. Наладзіў сувязі з іншымі мусульманскімі краінамі. У 1928 годзе наведаў Югаславію, Баўгарыю, Турцыю. У 1930 быў прыняты каралём Эгіпта Фуадам Першым. Адтуль зьдзейсьніў Хадж да Мэкі і Мэдыны.
У 1935 браў удзел у Эўрпейскім Мусульманскім Кангрэсе. Вольна размаўляў на некалькіх усходніх мовах, у тым ліку на стараасманскай. Пераклаў пекалькі вершаў з Кур’ану на польсую мову і выдаў у 1935 зборнік “Wersety z Koranu”.
21 красавіка 1936 стварыў Muzulmanski Zwiazek Religijny w RP, які і ўзначаліў. У канцы 1930-ых гадоў плнаваў пабудаваць у Варшаве мячэт, але гэтаму перашкодзіла вайна. Падчас вайны жыў і працаваў пад нямецкай акупацыяй. Быў муфтэям усіх мусульман, якія пражывалі падчас вайны на захопленых тэрыторыях.
Увосень 1942 арганізаваў у Менску сваё прадстаўніцтва на чале са Смайкевічам. У сакавіку 1944 з ініцыятывы Шынкевіча быў створаны Zwiazek Mlodziezy Tatarskiej.
Пасьля вайны Шынкевіч выехаў у Эгіпет, дзе жыў да 1952. Затым пераехаў у ЗША, дзе і памёр 1 лістапада 1966.
