Гісторыя

У 1939 годзе ў вёсцы Падлессе быў арганізаваны калгас імя Леніна, які аб’ядноўваў 38 гаспадарак. Старшынёй калгаса быў абраны Іван Федчык, а потым Цімафей Кумейша.

Праз паўтара года сапраўднага чалавечага жыцця зноў прыйшла бяда, пачалася Вялікая Айчынная вайна.

У 1949 годзе пасля ваеннага ліхалецця ў вёсцы зноў адноўлены даваенны калгас імя Леніна. Старшынёй калгаса стаў жыхар вёскі Падлессе Мікалай Іосіфавіч Праневіч. Невялікай тады была гаспадарка, усяго некалькі дзясяткаў двароў. Вопыту вядзення калектыўнай гаспадаркі не было. Не мелі машын, не хапала спецыялістаў. Але ўжо толькі адно тое, што людзі пачалі працаваць калектыўна, дало свае вынікі: павялічылася пагалоўе жывёлы, узрасла ўраджайнасць палёў, павялічылася колькасць выдачы зерня за працадзень. На грамадскіх фермах было толькі сем дойных кароў ды дзве свінаматкі з 15 парасятамі.

У 1950 годзе ў вёсцы Рамашкі стварылі калгас “Сталінскі шлях”.

У 1940 годзе створаны калгас “Зара” ў вёсцы Шавялі, а ўжо пасля вайны ў 1949 годзе адноўлены даваенны калгас пад новай назвай імя Ракасоўскага.

У 1950 годзе ў вёсцы Свісткоўшчына створаны калгас імя Коласа.

У сакавіку 1951 года адбылося ўзбуйненне невялікіх гаспадарак: вёска Падлессе – калгас імя Леніна: Шавялі, Улазавічы, Рамашкі, Свісткоўшчына аб’яднаны ў адзін калгас, які назвалі імем Уладзіміра Ільіча Леніна. Старшынёй калгаса абралі камуніста Васіля Іванавіча Кунціша.

Да аб’яднання на рахунку маладога калгаса было ўсяго 40–50 тысяч рублёў прыбытку ў год, а потым ён штогод складаў па 600 і больш тысяч. Дзяржава замацавала за калгасам 3636 га зямлі, з іх 2898 га – ворнай. На палях працуе 15 аўтамашын, 46 трактароў, 8 камбайнаў. Большасць работ на палях і фермах робяць машыны і электрычнасць.

Вялікі ў гаспадарцы і грамадскі статак. На фермах 1550 галоў буйной рагатай жывёлы, 846 – свіней, 780 – дойных кароў. Жывёла пародістая, высокапрадуктыўная. Дзяржаве было прададзена 1580 т малака.

У 1968 годзе калгасныя жывёлаводы ўзялі абавязацельства атрымаць на 100 га сельгасугоддзяў па 540 ц малака. Радуюць поспехі і ў паляводстве. З кожнага гектара пасеву ў 1967 годзе атрымана 13 ц збожжавых, 220 ц буракоў, па 5,2 ц льносемя і 3,6 ц льновалакна.

У калгасе вядзецца вялікае будаўніцтва. З кожным годам павялічваецца заработак калгаснікаў. Калгаснікам выдаецца корм для ўласнай жывёлы. Электрычнасць і радыё трывала ўвайшлі ў быт хлебароба.

За пасляваенныя гады каля 800 юнакоў і дзяўчат атрымалі сярэднюю адукацыю, з іх каля 500 закончылі інстытуты і іншыя навучальныя ўстановы.

З 1973 года калгас імя Леніна ўзначаліў Сапун Валянцін Барысавіч і кіраваў ім да 1983 года. Змяніў яго Варажун Мікалай Пятровіч, які займаў гэту пасаду да 1995 года. Крыцкі Міхаіл Міхайлавіч працаваў старшынёй калгаса з 1995 года.

У 2002 годзе гаспадарка налічвала 2935 га сельгасугоддзяў, з якіх 2160 – раллі. У калгасе было 1849 галоў буйной рагатай жывёлы, з іх 716 кароў, 463 свінні, 48 коней. На базе калгаса маюцца дзве малочно-таварныя фермы, ферма па дагадоўванню, ферма па адкорму БРЖ і свінаферма. Гаспадарка мае вялікі трактарны парк, аўтапарк. У асноўным калгас займаецца вытворчасцю мяса і малака, а таксама вырошчваннем лёну і зерневых культур. Справы ў гаспадарцы ладдзяцца добра, калгас мае прыбытак.

24 ліпеня 2003 года калгас імя Леніна быў перайменаваны ў закрытае акцыянернае таварыства “Падлессе”.

Ганзіеў Алі Сайдамавіч узначальваў ЗАТ “Падлессе” з 2005 года. Ён быў апошнім кіраўніком гаспадаркі.

3 красавіка 2007 года ЗАТ “Падлессе” скончыў сваю дзейнасць у сувязі з рэарганізацыяй. Гаспадарка ўвайшла ў лік ААТ “Жарабковічы”.

WYSIWYG Web Builder

Кіраўнікі:

Варажун Мікалай Пятровіч нарадзіўся 15 верасня 1951 года ў вёсцы Насавічы Калінкавіцкага раёна Гомельскай вобласці. Працоўную дзейнасць пачаў у калгасе імя Калініна Калінкавіцкага раёна ў 1968 годзе. Працаваў паляводам, слесарам па рамонту сельскагаспадарчых машын. З лістапада 1969 года па снежань 1971 года служыў у радах Савецкай Арміі. Пасля службы працаваў памочнікам брыгадзіра ў калгасе. У 1972 годзе паступіў у Беларускую сельскагаспадарчую акадэмію на агранамічны факультэт. Пасля заканчэння вучобы ў 1977 годзе працаваў аграномам у калгасе “Беларусь” Ляхавіцкага раёна, аграхімікам у праўленні сельскай гаспадаркі Ляхавіцкага райвыканкама. У 1979 годзе пераведзены ў калгас імя Леніна на пасаду галоўнага агранома. У 1983 годзе быў абраны старшынёй калгаса імя Леніна. На гэтай пасадзе працаваў да сакавіка 1995 года.
За перыяд працы ў калгасе гаспадарка неаднаразова выходзіла пераможцай па вытворчасці сельгаспрадукцыі ў раёне. Двойчы выходзіла пераможцай рэспубліканскга спаборніцтва ў вытворчасці льна і была ўзнагароджана пераходным сцягам Міністэрства сельскай гаспадаркі і рэспубліканскага Савета прафсаюзаў, аўтамабілем.
У 1996 годзе быў пераведзены на працу ў праўленне сельскай гаспадаркі Ляхавіцкага райвыканкама, дзе працаваў на пасадзе агранома, першага намесніка начальніка праўлення. У 2004 годзе прызначаны намеснікам старшыні райвыканкама – начальнікам праўлення сельскай гаспадаркі. У 2013 годзе пакінуў пасаду ў сувязі з выхадам на заслужаны адпачынак.
За шматгадовую працу, асабісты ўклад у развіццё сельскай гаспадаркі раёна мае ўзнагароды: памятны медаль “У азнаменаванне 130-годдзя з дня нараджэння І.В.Сталіна”, памятны медаль “50 гадоў касманаўтыцы”, памятны медаль “У азнаменаванне 140-годдзя з дня нараджэння У.І.Леніна”, юбілейны медаль КПРФ “65 год Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941-1945 гг.”, памятны медаль “100 гадоў Камуністычнай партыі Беларусі і Беларускай ССР”, юбілейны медаль КПРФ “90 гадоў Вялікай Кастрычніцкай сацыялістычнай рэвалюцыі”, нагрудны знак “Вернасць КПБ”, нагрудны знак КПБ “90 гадоў Вялікай Кастрычніцкай сацыялістычнай рэвалюцыі”.
Узнагароджаны ганаровымі граматамі Ляхавіцкага раённага выканаўчага камітэта, раённага Савета дэпутатаў, Брэсцкага абласнога і раённага Савета дэпутатаў, абласнога і раённага камітэтаў прафсаюзаў, падзячнымі пісьмамі.

Фотагалерэя

Крыніца пошука:

  • Бельмач, С. Не справа для падляшан хадзіць у “серадняках” / С. Бельмач // Ляхавіцкі веснік. — 2001. — 17 лютага (№ 13). — С. 1—2. — Выступленне старшыні калгаса імя М. М. Крыцкага на справаздачным сходзе атрымалася даволі грунтоўным і крытычным.
  • Гарады і вёскі Беларусі : Энцыклапедыя. Т. 4, кн. 2. Брэсцкая вобласць / рэдкал. : Г.П.Пашкоў (гал. рэд.) [і інш.]. – Мінск : БелЭН, 2007. – 608 с. : іл .
  • Занальны дзяржаўны архіў у г.Баранавічы. – Ф. 1070. Оп. 1. Д. 1-29.
  • Каваленка, І. Спачатку — дыягназ, пасля — лячэнне / Іван Каваленка ; фота аўтара // Ляхавіцкі веснік. — 2005. — 4 мая (№ 51). — С. 2 : фат.
  • Памяць: Гіст.-дакумент. Хроніка Ляхавіц. р-на /Беларус. Сав. Энцыкл.; Рэдкал.: І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш.; Рэд.-скл. В. У. Скалабан; Маст. А. М. Хількевіч.– Мн.: БелСЭ, 1989.– 439 с., [8] л. іл.: іл. 
  • Руляк, У. Крыніцы поспеху / У. Руляк // Будаўнік камунізму. — 1971. — 16 сакавіка. — К-с. імя Леніна.
  • Хмарук, П. З глыбокім аналізам / П. Хмарук // Ляхавіцкі веснік. — 1979. — 1 ліст. — Справаздачны сход у калгасе імя Леніна.
Паважаныя карыстальнікі!
Калі вы заўважылі памылкі або недакладнасці,
а таксама валодаеце дадатковай інфармацыяй,
просьба паведаміць нам па тэлефоне 8 (01633)  6-43-18
або напісаць на электронную пошту liblh@brest.by

© ДУК "Ляхавіцкая раённая цэнтралізаваная бібліятэчная сістэма", 2022